​

​

Το 2020, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε τον Covid-19 πανδημία. Αυτό το ξέσπασμα οδήγησε σε σημαντικές αλλαγές στον δημόσιο και ιδιωτικό κόσμο της εργασίας, προκαλώντας την εμφάνιση νέων τάσεων και καθιστώντας αναγκαία την επανεξέταση των κανόνων και των συνηθειών που ίσχυαν μέχρι τώρα. Συγκεκριμένα, η πανδημία Covid-19 έχει αναδιαμορφώσει την εργασία παγκοσμίως, επιταχύνοντας έτσι μια τάση προς πιο ευέλικτες εργασιακές ρυθμίσεις. Τα μοντέλα υβριδικών χώρων εργασίας συνδυάζουν την εξ αποστάσεως και την προσωπική εργασία, προσφέροντας στους υπαλλήλους την ελευθερία να εργάζονται από οποιαδήποτε τοποθεσία, ενώ παράλληλα απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα ενός περιβάλλοντος γραφείου.

Αυτή η μη αναστρέψιμη τάση θα φτάσει σε βασικό σημείο καμπής τα επόμενα χρόνια. Ο αριθμός των επαγγελματιών που απασχολούνται σε ένα υβριδικό μοντέλο αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται και για πρώτη φορά, τα άτομα που εργάζονται από μία μόνο τοποθεσία θα είναι η μειοψηφία.

​

Είναι προφανές ότι λαμβάνει χώρα μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι υπάρχοντες και οι μελλοντικοί εργαζόμενοι βλέπουν τον κόσμο της εργασίας. Όταν πρόκειται για την προσέλκυση και τη διατήρηση κορυφαίου προσωπικού, μια μεγάλη πληρωμή δεν αρκεί πλέον. Οι προτεραιότητες έχουν μετατοπιστεί και έχει εμφανιστεί μια αυξανόμενη επιθυμία για μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Ωστόσο, η μετάβαση σε ένα υβριδικό μοντέλο χώρου εργασίας μπορεί να αποτύχει ή να έχει αρνητικές συνέπειες εάν υπάρχει έλλειψη τεχνολογικών εργαλείων και λειτουργικών απαιτήσεων, απουσία σαφούς και αποτελεσματικής επικοινωνίας καθώς και σύγκλιση νοοτροπιών και στόχων μεταξύ της διοίκησης και του προσωπικού. Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι είναι απαραίτητο για τις εταιρείες να αφιερώσουν χρόνο και πολύτιμους πόρους για την ενημέρωση της εκπαίδευσης των εργαζομένων και της επικοινωνίας πολιτικής.

​
Ταυτόχρονα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) είναι ζωτικής σημασίας για τη σημερινή οικονομία, διότι αντιπροσωπεύουν μεγάλο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας σε πολλές χώρες. Παράγουν περίπου το ήμισυ της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής και απασχολούν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού. Οι ΜΜΕ αποτελούν επίσης σημαντική πηγή καινοτομίας και επιχειρηματικότητας, τα οποία είναι απαραίτητα για την οικονομική ανάπτυξη. Είναι πιο πιθανό να είναι ευέλικτοι και να ανταποκρίνονται γρήγορα στις μεταβαλλόμενες αγορές και τις συνθήκες εργασίας (ILO, 2019).